Апошняя наша сустрэча адбылася ў раённым Цэнтры культуры на падвядзенні вынікаў раённага конкурсу «Лепшае ветэранскае падвор’е», куды Тамара Уладзіміраўна ра-зам са сваёй аднадумцай з Каменкі Настассяй Цыбулька прывезла самую розную прадукцыю, вырашчаную на сваім прысядзібным участку.

Скажу з упэўненасцю, што многія ў той першы лістападаўскі дзень засталіся ў захапленні ад выстаўленага ў спецыяльна адведзеным месцы. Тут былі цыбуля ранняя і позняя, часнок, перац, морква, буракі, бульба, грушы, яблыкі, маліна... А яшчэ – закрытыя трохлітровыя слоікі перцаў і таматаў, асарці «Агарод». Упрыгожвалі ўсю кампазіцыю з агародніны – кветкі, якія напрыканцы былі падораны амаль усім удзельнікам гэтай сустрэчы, і апетытны пірог з павідлам, спечаны гаспадыняй.

– Калі раней у цыбулі «сямейка» было па 7-8 цыбулінак, дык сёлета па 12-15, – гаварыла Тамара Уладзіміраўна. – Урадзілі ў нас і перцы гатунку «фен» – доўгія, а таксама «тайфун» – кароткія і мясістыя. Парадавалі сёлета і кабачкі гатунку «дзіва» – такой формы, як бутэлькі. Ля агароджы пасадзілі мы і 10 семак кавуноў гатунку «агеньчык», такія, якія вырошчвае наш Прэзідэнт. Ведалі, што яны непатрабавальныя, выспяваюць за 73-83 дні. Скажу без пахвальбы, што любаваліся імі ўсе, хто праходзіў міма. І выраслі яны ў нас не трохкілаграмовыя, як было напісана, а вагой па 5-6 кілаграмаў. І самі елі, і частавалі суседзяў, сваіх блізкіх і знаёмых. Вельмі ўжо ўдаліся!

Шмат цікавага расказала Тамара Данілава пра свой падворак. Аказваецца, тут раскашуюць чарэшні, грушы беларускіх гатункаў «Проста Марыя», «Алеся» і «Антэй», якія захоўваюцца ажно да сакавіка і саджанцы якіх гаспадар набывае ў Самахвалавічах. А што ўжо казаць пра бульбу! Беларускі ранні гатунак «зорачка» ўрадзіў на славу: з гектара пасеваў яго было сабрана па 580 цэнтнераў! Па 400 цэнтнераў з гектара было атрымана і бульбы гатунку «лілея». І тут варта зазначыць, што перавага аддаецца толькі раннім беларускім гатункам.

– Усе ў Стараселлі ведаюць, што першы агурок – у Данілавых, першы памідор – таксама, – працягвала Тамара Уладзіміраўна. – Кажуць, у Леаніда, маўляў, лёгкая рука, што пасадзіць, тое абавязкова вырасце. А я дабаўлю, што майму Лёню дапамагаюць «Экасіл» і толькі арганічныя ўгнаенні. У нас на агародзе ніякай хіміі няма. Мы, дарэчы, усё робім з душой. Калі жадае душа, тады і садзім, сеем, не глядзім на ўсякія месячныя календары. Мо’ і зайздросціць нам хто, але я на ўсё жыццё запомніла словы добра вядомага ўсім Аляксея Іванавіча Гаміна: «Поспех і ўдача прыходзяць самі па сабе, а зайздрасць трэба заслужыць».

Добрыя і цёплыя словы гаварыла Тамара Уладзіміраўна ў адрас сваёй блізкай суседкі, выдатнай і вопытнай агародніцы Таццяны Канстанцінаўны Жукавай, якая заўсёды дзеліцца з ёй насеннем, падказвае, раіць, як і што лепей зрабіць. Яны разам любуюцца шматлікімі кветкамі, што растуць на клумбах і ў палісадніку Данілавых, атрымліваюць асалоду ад водару «начной феі» і, наогул, ад усяго таго, што ствараецца іх рукамі.