Вясна – самая цудоўная пара года, калі ўсе мы чакаем цяпла і прыгажосці квітнеючай прыроды. І менавіта ў такі сонечны дзень мы сям’ёй вырашылі наведаць замак у Нясвіжы. Пагулялі па старому парку, прайшліся па залах. І нечакана для сябе сустрэлі дзве выставы – скульптуры бацькі і сына Гумілеўскіх і жывапісу мастака Міхаіла Сеўрука. Праз іх я даведалася шмат чаго цікавага пра гэтых таленавітых людзей.
«Не пакiдай мяне, мой светлы сум». Я задумалася, а чаму менавіта так назвалі выставу скульптур? Чым больш мы знаёміліся з экспазіцыяй, тым больш рабілася зразумелым. Помнікі сапраўдным постацям беларускай культуры. Вельмі рэалістычныя, але разам з тым натхнёныя. Гэтых людзей даўно ўжо няма на свеце, але зробленае імі немагчыма перацаніць. Таму ёсць сум, але ён светлы.
Многія скульптуры выкананы ў суаўтарстве, у якім бацька і сын працавалі больш за чвэрць стагоддзя.
Леў Мікалаевіч Гумілеўскі нарадзіўся ў 1930 годзе ў Маскве. Пасля вайны апынуўся ў Нясвіжы, і ўвесь час лічыў гэты горад родным. Вось чаму выстава арганізавана менавіта ў гэтым горадзе, дзе вельмі шануюць свайго земляка.
Калі глядзіш на скульптуры, то разумееш, што ў абодвух творцаў – адзінае бачанне мастацкай канцэпцыі свету. Шматлікія манументы сямейнага тандэму ўпрыгожваюць плошчы, вуліцы ў Беларусі, і не толькі. Помнікі Янку Купалу ў Маскве, Кірылу Тураўскаму ў Гомелі, Вінцэнту Дуніну-Марцінкевічу ў Бабруйску і (у пары са Станіславам Манюшкам) ля ратушы ў Мінску, Якубу Коласу ў Кітаі, на магіле Максіма Багдановіча ў Ялце, алея бюстаў у Нясвіжы, кампазіцыя «Балет» у скверы беларускага Вялікага тэатра… Пералічваць можна шмат.
На выставе прадстаўлена больш за 60 работ. Шмат зменшаных версій помнікаў у розных гарадах і фотаздымкі іх арыгіналаў. А асобныя работы экспануюцца ўпершыню.
Кожная з іх расказвае сваю гісторыю, раскрывае асобу і паказвае пэўны культурны пласт, унікальную гісторыю, адлюстроўваючы культурную спадчыну і дух часу.
Акрамя скульптур прадстаўлены манахромныя партрэты сваякоў скульптараў, пісьменнікаў, персанажаў розных твораў і простых людзей. Яны мяне вельмі і вельмі ўразілі, і вось чым. Партрэты напісаны так, што спачатку здаецца, што гэта вельмі якасны чорна-белы фотаздымак. Толькі калі падыйдзеш бліжэй, то становіцца зразумелым, што гэта – аловак і папера. Сапраўднае майстэрства.
Выстава скульптур будзе дэманстравацца да 13 красавіка. Так што, прыхільнікам мастацтва яшчэ ёсць час яе наведаць.
А пра выставу жывапісца Міхаіла Сеўрука раскажу ў наступным матэрыяле. Дарэчы, менавіта ў яго мастацкай студыі пэўны час вучыўся Леў Гумілеўскі.
Сафія БАРАДАЎКА.