– І сапраўды зайздросная стабільнасць. Добрую памяць пакінулі пасля сябе і Нікіфар Сілівестравіч, і Павел Пятровіч. Дбайныя кіраўнікі, шчырыя і адказныя людзі, яны заўсёды клапаціліся пра калектыў, пра ўмовы працы і быту. Асабіста я быў добра знаёмы з Паўлам Пятровічам. На пачатку сваёй працоўнай дзейнасці тэлефанаваў яму, каб пачуць мудрую параду, параіцца наконт вырашэння таго ці іншага пытання. Мы заўсёды запрашалі яго на ўрачыстасці, віншавалі з нагоды адметных дат. Шкада, што ён пайшоў з гэтага жыцця.
– Ведаем, Васіль Уладзіміравіч, што і вы, як і вашы папярэднікі, у рабоце лічыце галоўным вопыт і веды спецыялістаў. Нагадайце, калі ласка, аб тым, як вы прыйшлі на льнозавод.
– На самым пачатку маёй дзейнасці – у 90-я гады – працаваць прыйшлося ва ўмовах крызісу эканомікі, спаду вытворчасці, пагаршэння спраў у сельскай гаспадарцы. Прадпрыемства штогод усё больш і больш стала адчуваць недахоп сыравіны для загрузкі вытворчых магутнасцей. У сувязі з пастаянным павелічэннем затрат на вырошчванне льну і недахопам людзей на сяле льнасеючыя гаспадаркі рэзка скарацілі пасяўныя плошчы. Падняліся цэны на энерганосьбіты, і давялося адмовіцца ад прамысловай перапрацоўкі льносаломкі, а ў 1998 годзе з-за недахопу сыравіны прыйшлося закансерваваць дзве паточныя лініі па перапрацоўцы льнотрасты.
– І якія меры былі прыняты ў сувязі з такім становішчам?
– Каб захаваць кадравы патэнцыял і забяспечыць калектыў работай, у канцы 90-х гадоў на заводзе стаў стварацца механізаваны атрад па вырошчванні і ўборцы льну, набывалася сельскагаспадарчая тэхніка. Пачыналі з аказання дапамогі льнасеючым гаспадаркам, потым арандавалі плошчы для сваіх пасеваў. Так, з 2002 года, кожны раз павялічваючы пасяўныя плошчы, лён вырошчваўся ў ільнасеючых гаспадарках нашым механізаваным атрадам.
Яшчэ ў 2005 годзе прадпрыемства ўзяло курс на мадэрнізацыю вытворчасці і ўмацаванне матэрыяльна-тэхнічнай базы. Якраз тады дзейнічала рэспубліканская праграма «Лён». Вось у рамкх яе мы ўстанавілі новы кудзелепрыгатавальны агрэгат. Для рэгуліроўкі колькасці абаротаў мяльна-трапальнага агрэгата ўстанавілі мікрачастотныя пераўтваральнікі.
– Час ідзе. Што вы скажаце аб сваім калектыве сёння?
– Цяпер прадпрыемства ў поўным аб’ёме забяспечвае сябе сыравінай – мехатрад вырошчвае гэту культуру на плошчы 1 536 гектараў, і ўсе работы – догляд за пасевамі, церабленне, уборка на ўсіх плошчах – з гэтага года вядуцца выключна сіламі механізаванага атрада, на ўзбраенні якога ёсць энерганасычаныя трактары, сеялкі, камбінаваныя агрэгаты, падборшчыкі-ачэсвальнікі, прэсы, абарочвальнікі і шмат іншай неабходнай тэхнікі. Бясспрэчна, не параўнаць мінулыя гады з сённяшнім часам. Стабільны рост прадукцыйнасці працы, трохзменны рэжым работы, забяспечанасць сыравінай, дастойная зарплата – усё гэта дазваляе нам дабівацца пэўных дасягненняў. А наш сакрэт – гэта традыцыі, вопыт, майстэрства і працавітасць калектыву.
Са святам усіх, з 65-гадовым юбілеем прадпрыемства! Здароўя вам, поспехаў, удачы і натхнення на далейшыя здзяйсненні. Няхай вам заўсёды спадарожнічаюць бадзёрасць, дабрабыт, радасць, шчасце і ўдача!