Але існуе просты і даступны кожнаму метад аднаўлення сэрца – вобраз успамінаў дарагіх, які звініць час ад часу выратавальным званочкам і кліча нас у радасць перажытага, непаўторнага, кружыць у віхры шчаслівых імгненняў.
Вось і нядаўна, у адзін з летніх вечароў, неяк нагадала ў памяці сустрэчу з настаўніцай рускай мовы і літаратуры Ухвальскай СШ Нінай Сцяпанаўнай Касенка, якая выкладала свой прадмет у 1960-1990-х гадах. Але і сёння гэтая жанчына засталася настаўніцай па прызванні. З нагоды юбілейнай даты, якая прыпадае на жнівеньскія дні, Ніна Сцяпанаўна, безумоўна, прыме шмат віншаванняў ад калег, знаёмых, былых вучняў.
Разам з маёй суразмоўцай мы пачалі гутарку з таго, што аснова любога поспеху – людзі, адданыя сваёй справе. А як атрымалася ў жыцці Ніны Сцяпанаўны?
– Нарадзілася ў вёсцы Дубраўка. Скончыла Халопеніцкую сярэднюю школу, – успамінае Ніна Сцяпанаўна. – У старэйшых класах рускую мову і літаратуру выкладала Крыцкая Вольга Кузьмінічна. Я з вялікім задавальненнем і радасцю чакала яе ўрокі. Менавіта так і з’явілася жаданне стаць настаўніцай.
У гады вучобы ў Полацкім педвучылішчы Ніна Сцяпанаўна сустрэла сваё каханне – Рыгора. Пасля заканчэння вучобы маладая сям’я па размеркаванні прыехала ў Крупскі раён. Першыя настаўніцкія крокі былі зроблены ў Новасакольскай васьмігадовай школе, а пасля адкрыцця Ухвальскай сярэдняй школы калектывы настаўнікаў і вучняў былі пераведзены ў школу-новабудоўлю.
– Я імкнулася з любоўю адносіцца да сваёй працы, – кажа Ніна Сцяпанаўна. – Яшчэ раз пераканалася ў тым, што настаўніцкая прафесія не манатонная, не сумная, а цікавая, змястоўная, насычаная яркімі эмоцыямі і ўражаннямі, дзе кожны дзень у ёй адкрываюцца новыя грані. Настаўнік – ён і дызайнер, і рамонтнік, і філосаф, і сацыёлаг, і псіхолаг.
Працуючы ва Ухвальскай школе, Ніна Сцяпанаўна атрымала завочна вышэйшую адукацыю – скончыла Магілёўскі педагагічны інстытут, факультэт рускай мовы і літаратуры. З цеплынёй у сэрцы яна адзначае дапамогу з боку адміністрацыі: дырэктараў школы Жылінскага Генадзя Васільевіча, Гіро Анатолія Іванавіча, намесніка дырэктара Сіняк Таісіі Нікіфараўны, калег па працы Мілановіч Зоі Аляксандраўны, Цітавец Марыі Андрэеўны, намесніка дырэктара па выхаваўчай рабоце Барковай Наталлі Васільеўны і іншых.
Зараз і я згадваю тыя далёкія і такія блізкія гады, калі мне пашчасціла прысутнічаць на ўроку рускай літаратуры ў 10-м класе падчас франтальнай праверкі. Настаўніца чытала на памяць вершы М. Цвятаевай, Р. Гамзатава. Урок быў падобны на маленькі аповяд. Празвінеў званок, але ніхто з вучняў гэтага не заўважыў. Настаўніца працягвала чытаць вершы. І такіх урокаў на творчым шляху Ніны Сцяпанаўны тысячы. Сваім вопытам яна ахвотна дзялілася з маладымі спецыялістамі.
Ніна Сцяпанаўна з упэўненасцю кажа, што патрэбна душой і сэрцам адчуваць настрой, стан дзяцей. Таму добразычлівыя адносіны, веданне індывідуальных асаблівасцей кожнага свайго вучня дапамагалі ёй лепш знаходзіць агульную мову з вучнямі, падтрымліваць іх упэўненасць у сваіх сілах, дапамагалі прарасці дабру ў сэрцах выхаванцаў. З гонарам Ніна Сцяпанаўна гаварыла пра сваіх вучняў – Гоман Ларысу, Аўхімовіч Алену, Сяргун Алену і іншых, якія выбралі прафесію настаўніка.
Мінае час, змяняюцца пакаленні, але такія настаўнікі, як Ніна Сцяпанаўна Касенка застаюцца маладымі ў любым узросце. Яны любяць былых вучняў, шчыра перажываюць за іх далейшы лёс і радуюцца поспехам.
З замілаваннем расказвала Ніна Сцяпанаўна пра сваіх дзяцей. Вадзім – музыкант, працаваў у свой час у калектыве «Песняры». Алена – псіхолаг, працуе ва ўстанове адукацыі г. Мінска. Дзеці і двое ўнукаў часта прыязджаюць. І такія сустрэчы для Ніны Сцяпанаўны самыя шчаслівыя.
У гэтыя дні педагог адзначае свой юбілей. Хай жа юбілейныя дні падораць Вам, Ніна Сцяпанаўна, радасць, сяброўскія сустрэчы, яркія і незабыўныя ўражанні.
Сваімі ўспамінамі падзяліліся тыя, хто добра ведае педагога.
Ларыса ГОМАН:
– На працягу сямі гадоў Ніна Сцяпанаўна была маім класным кіраўніком. Гэта вельмі цікавы, захоплены сваёй справай чалавек. Яна падаравала нам, сваім вучням, шмат прыемных і памятных момантаў: літаратурна-музычныя вечары, экскурсійныя паездкі, паходы. А ўрокі рускай мовы і літаратуры! Настаўніца давала веды шырэй праграмы. Урокі былі заўсёды эмацыянальныя, павучальныя, захапляльныя. Ніна Сцяпанаўна выкарыстоўвала розныя формы работы. Я, як настаўніца пачатковых класаў, і зараз выкарыстоўваю ўсё цікавае на ўроках, што давала нам педагог. Вялікі дзякуй ёй, нашай любімай настаўніцы, моцнага здароўя, даўгалецця!
Марыя Мікітаўна АЎХІМАВА:
– Ведаю Ніну Сцяпанаўну на працягу 20-ці год. Вопытны, мудры чалавек, заўсёды гатова прыйсці на дапамогу. Была душой калектыву. Ахвотна дзялілася сваім вопытам работы, запрашала на ўрокі, падказвала, як лепш раскрыць дзецям тую ці іншую тэму.
Валянціна СКВАРКОЎСКАЯ, старшыня раённай ветэранскай арганізацыі работнікаў адукацыі.