На мітынгу прысутнічалі старшыня сельвыканкама Сяргей Гур, мясцовыя жыхары, вучні і настаўнікі Бобрскай сярэдняй школы. Ва ўступным слове Сяргей Гур адзначыў:

– Міжнародная акцыя памяці прысвячаецца 75-годдзю Перамогі савецкага народа ў Вялікай Айчыннай вайне. З верасня бягучага года па красавік наступнага з месц воінскай славы, памятных месц пахавання  воінаў і мірных жыхароў былых рэспублік СССР будзе ўзята зямля. Фіналам праекта стане закладка гэтай свяшчэннай зямлі ў нішы Храма-помніка ў гонар Усіх Святых у Мінску для вечнай малітоўнай памяці. Цырымонія пройдзе 9 мая 2020 года – у 75-годдзе Вялікай Перамогі.

Выступаючы на мітынгу, кіраўнік краязнаўчага музея Бобрскай сярэдняй школы Людміла Ерамянок расказала аб тым, якой цаной дасталася савецкаму народу перамога. У руках яна трымала пахавальнае паведамленне родным Салаўёва Сяргея Міхайлавіча, які загінуў у баі за мястэчка Бобр 28 чэрвеня 1944 года і якое захоўваецца ў школьным музеі. Вучні акунуліся ў тыя трагічныя падзеі, пранікліся разуменнем таго, што значыць жыць пад мірным небам, атрымалі наказ берагчы мір, за які змагаліся іх  прадзеды.

Другі мяшочак быў запоўнены зямлёй з магілы ахвяр фашызму, дзе пахаваны 961 мірны жыхар, расстраляны нямецка-фашысцкімі захопнікамі 10 кастрычніка 1941 года.

– На тэрыторыі нашага сельсавета, як і ўсёй краіны, ёсць брацкія магілы, адзіночныя воінскія пахаванні, помнікі. За час акупацыі фашысты закатавалі і расстралялі шмат мясцовых жыхароў, многія не вярнуліся з катаржных работ у Германіі, загінулі на франтах, – працягваў Сяргей Гур. – Упэўнены, што памяць аб той вайне навечна застанецца ў сэрцах усіх нас.

Каля вёскі Стары Бобр знаходзіцца брацкая магіла 6 савецкіх воінаў, якія загінулі 27 чэрвеня 1944 года пры вызваленні гэтага населенага пункта ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. У 60-х гадах на магіле быў пастаўлены абеліск. Падчас мітынгу адна са старэйшых жыхарак аграгарадка Замкі Галіна Фёдараўна Макарэвіч успамінала, як мясцовыя камсамольцы і моладзь збіралі сродкі на ўзвядзенне гэтага помніка. Каб зрабіць уклад у гэту добрую справу, яны ездзілі з канцэртамі не толькі ў населеныя пункты Крупшчыны, але і ў Барысаўскі раён, праводзілі суботнікі і нядзельнікі.

Тут жа было ўзгадана, як два гады таму з горада Пярмі сюды прыязджалі сын і дачка загінуўшага чырвонаармейца Уладзіміра Манзенкова, якія праводзілі пошукі месца пахавання бацькі. І на падставе данясенняў абагульненай базы даных «Мемарыял» былі ўстаноўлены прозвішчы 6 ваеннаслужачых 3-й гвардзейскай танкавай брыгады, якія загінулі 27 чэрвеня 1944 года пры вызваленні Крупскага раёна і пахаваны ў вёсцы Стары Бобр. Так на абеліску з’явілася памятная дошка з прозвішчамі шасці танкістаў, якія лічыліся невядомымі.

...Чалавецтва ўваходзіць у эпоху, у якой не будзе жывых сведкаў тых падзей. Адзінай сведкай застаецца наша памяць. І мы павінны даражыць ёю.