На ўборку берагавой лініі Крупскага вадасховішча прыйшлі юныя эколагі сярэдняй школы № 3 г. Крупкі. Вітаючы ўдзельнікаў акцыі, начальнік раённай інспекцыі прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя Валерый Бялаўскі адзначыў:
– Па ўсім бачна, што вы любіце прыроду. Аднак яе трэба не толькі любіць, але берагчы і абараняць. Вось і сённяшняя акцыя, у якой вы прымаеце ўдзел, заклікана прыцягнуць увагу да праблемы забруджвання вадаёмаў. Наша задача – навесці належны парадак вакол Крупскага вадасховішча. Клопат аб яго чысціні ўваходзіць у агульную сістэму аховы прыроды. І вельмі крыўдна, што даводзіцца прыбіраць тое, што насмецілі дарослыя людзі.
Далей Валерый Бялаўскі правёў міні-віктарыну – ён задаваў пытанні, а школьнікі адказвалі на іх. У прыватнасці, яны называлі рэкі і азёры, якія ёсць на Крупшчыне, рыбу, што водзіцца ў нашых вадаёмах, нагадалі самыя вялікія рэкі і азёры Беларусі.
А затым экаактывісты ўзяліся за справу. Ідучы ўздоўж берага, пачынаючы ад маста ля аўтадарогі Мінск-Масква, яны падбіралі пластыкавыя бутэлькі, упакоўкі ад чыпсаў, пачкі з-пад сокаў, бляшанкі, абгорткі ад цукерак, пакеты і паперу. Сабранае па ходу смецце выкідвалася ў кантэйнеры, абсталяваныя на беразе возера.
І тут хочацца зрабіць акцэнт на тым, што людзі, якія адпачывалі на ўзбярэжжы, лавілі рыбу ці проста ішлі ўздоўж, і самі маглі выкінуць тое, што непатрэбна, у спецыяльна адведзеныя месцы, якіх там дастаткова.
Канчатковы пункт акцыі – так званыя «гарбатыя» масткі.
– Прыемна бачыць, што юных эколагаў аб’ядноўваюць неабыякавасць да прыроды і жаданне сваімі рукамі зрабіць свет вакол лепшым, – гаварыла першы сакратар райкама ГА «БРСМ» Алена Дубава. – Мы заўсёды падтрымліваем такіх актывістаў, прадастаўляем ім гумавыя пальчаткі і пакеты, імкнемся натхніць словам, дапамагчы справай.
Арганізатары акцыі лічаць, што хаця месячнік па навядзенні парадку на зямлі, добраўпарадкаванні і азеляненні тэрыторый, які па традыцыі праходзіць у кастрычніку, заканчваецца, уборку можна і трэба праводзіць да таго часу, пакуль дазваляе надвор’е.
І тут да месца будзе прывесці ўсім знаёмае выслоўе пра тое, што чыста не там, дзе прыбіраюць, а там, дзе не смецяць. І сапраўдны парадак будзе не тады, калі будуць бясконцыя ўборкі, а тады, калі людзі перастануць брудзіць.