Старанная праца, як вядома, ніколі не застаецца незаўважанай, і ўжо стала добрай традыцыяй ушаноўваць лепшых кіраўніцтвам раённай улады і райкама прафсаюза работнікаў аграпрамысловага комплексу. Вось і на пачатку бягучага тыдня адметнай падзеяй для старшага камбайнера Аляксея Святлова з адкрытага акцыянернага таварыства «Кляновічы», які ў перыяд уборачнай кампаніі намалаціў звыш 2 000 тон збожжа, стала ўручэнне Падзячнага пісьма старшыні раённага выканаўчага камітэта. Як прызнаўся сам герой, не чакаў ён, што дзеля яго прыедуць у гаспадарку такія паважаныя госці. А Ігар Мікалаевіч, адзначаючы самаадданую працу хлебароба і ўручаючы яму ўзнагароду, заўважыў:
– Я ўпэўнены ў тым, што ў такую адказную пару, як жніво, кожны рабіў усё, што ад яго залежала. Віншую з заслужанай перамогай, хачу выказаць надзею, што ў наступнае жніво рэкордны намалот 2015 года будзе пераўзыдзены. Дзякуй за сына, якога вы вырасцілі і выхавалі на ўласным прыкладзе. Сямейны падрад – гэта той інструмент, які ніколі не дасць збою. Поспехаў вам, новых працоўных дасягненняў і перамог!
І сапраўды, усе збожжавыя экіпажы таварыства працавалі, можна сказаць, на адным дыханні. У ААТ «Кляновічы» 12 камбайнавых экіпажаў-тысячнікаў. А сямейны экіпаж у складзе старшага камбайнера Аляксея Святлова і камбайнера, яго сына Аляксандра – першы ў раёне тысячнік і адзіны двухтысячнік. На іх рахунку 2 001 тона 100 кілаграмаў збожжа, намалочанага на камбайне «GS-12». Для Аляксея Святлова гэта жніво трыццатае па ліку. Сёлета, як і ў папярэднія гады, яму дапамагаў сын. І экіпаж як узяў першынство на пачатку жніва, так і закончыў яго лідэрам.
– Кожнае з дасягненняў падчас жніва не заставалася незаўважаным: камбайнераў і вадзіцеляў ушаноўвалі прама на полі, уручаючы падарункі, дыпломы і падзякі, – гаварыла старшыня раённага камітэта прафсаюза работнікаў АПК Вольга Ермаловіч, якая таксама прыехала да Аляксея Святлова з Падзякай. – Тэхніку лідэраў абазначалі спецыяльныя вымпелы і флажкі. А каб працаваць у спякоту людзям было камфортней, кіраўніцтва і прафсаюз паклапаціліся загадзя. Усе без выключэння камбайны ў гаспадарцы былі аснашчаны кандыцыянерамі. Акрамя таго, хлебаробы атрымлі-валі бясплатна мінеральную і пітную ваду. Абеды, зразумела, таксама дастаўлялі двойчы ў дзень.
Да месца адзначыць, што Аляксею Святлову ўзнагароды ўручаліся ў двайным экзэмпляры: і асабіста яму, і яго сыну.
– Свой водпуск Саша правёў разам са мной на камбайне, – прыняўшы Падзячныя пісьмы і Падзякі, расказваў Аляксей Іванавіч. – А цяпер ужо паехаў у Мінск на работу. Дапамагаў мне сын нават і тады, калі вучыўся ў школе. Скажу адно: надзейны тыл у мяне. Жніво ў нас доўжылася ад світанку да захаду сонца, а то і пазней. За столькі гадоў працы ў гаспадарцы я добра ўсвядоміў, што хлебная ніва марудлівых не любіць. Саджуся ў кабіну свайго палявога карабля і зведваю непараўнальнае ні з чым пачуццё – я звязаны з зямлёй, полем, хлебам...
«Аляксей Іванавіч – дбайны, працавіты і надзейны работнік, які не лічыцца з уласным часам, не дзеліць работу на сваю і чужую, аддадзены зямлі» – такую лаканічную характарыстыку Аляксею Святлову дала вядучы юрысконсульт ААТ «Кляновічы» Анастасія Гусарава, якая таксама гаварыла хлебаробу словы ўдзячнасці. І з гэтым нельга не пагадзіцца.
