– 17 снежня 1924 года Саветам Народных Камісараў Беларускай ССР была прынята пастанова аб утварэнні Дзяржаўнага ўпраўлення па справах кінематографа «Белдзяржкіно». Гэту дату мы і адзначаем як дату нараджэння кіно нашай рэспублікі.

Прайшло зусім нямнога часу, і «Белдзяржкіно» значна расшырыла сваю дзейнасць. У 1925 годзе ў памяшканні кінатэатра «Культура», цяпер Рускі драматычны тэатр імя Максіма Горкага, беларускім рэжысёрам Міхаілам Лявонцьевым быў зняты першы беларускі дакументальны фільм «2-гі Усебеларускі з’езд Саветаў». А вось першым беларускім мастацкім фільмам стала кінастужка «Лясная быль», знятая Юрыем Тарычам.

На пачатку 30-х гадоў у кіно прыйшоў гук, што яшчэ больш актывізавала дзейнасць беларускіх кінематаграфістаў. Праявілася гэта ў першым гукавым фільме «Першы ўзвод» рэжысёра Уладзіміра Корш-Сабліна.

Варта адзначыць, што і на вайне, і ў перыяд аднаўлення гаспадаркі, у буднях будаўніцтва беларускія кінематаграфісты заўсёды былі побач са сваім народам, ствараючы патрыятычныя творы.

– А цяпер, Іна Анатольеўна, раскажыце аб тым, што адбывалася ў той час на Крупшчыне?

– Адразу пасля ўтварэння раёна пачала развівацца і культура. Ужо ў 1927 годзе тут працавалі дзве кінаперасоўкі, якія сродкамі кіно прапагандавалі новыя ідэі і планы, выхоўвалі насельніцтва. Першым кінамеханікам у той час працаваў Андрэй Краўчанка. І, згодна яго ўспамінаў, глядзець «цуда-кіно» прыходзілі не толькі жыхары гарадскога пасёлка Крупкі, але і тыя, хто пражываў у навакольных вёсках. Да канца 1940 года ў раёне працавалі 2 стацыянарныя кінаўстаноўкі і 5 кінаперасовак. У 1954 годзе ў райцэнтры адкрыўся кінатэатр «Кастрычнік», так што мы адзначаем і яшчэ адну дату – яго 65-годдзе.

– Бясспрэчна, што за гэтыя гады змянілася многае. Назавіце, калі ласка, якія тэхнічныя пераўтварэнні ў вас адбыліся апошнім часам.

– У 2016 годзе ў кінатэатры праведзена замена кінаабсталявання. Устаноўлены лічбавы кінапраектар з інтэгрыраваным медыясерверам, дазваляючым дэманстраваць фільмы ў лічбавым 2D і 3D фармаце. У зале ўстаноўлена сучаснае гукавое абсталяванне, якое дазваляе адчуць спецэфекты, закладзеныя ў кінафільмах. Роўна год таму праведзены рамонт кіназалы і цяпер яна адпавядае ўсім патрабаванням, прад’яўляемым да сучасных кіназалаў. На чарзе – рамонт фае і фасада. Да месца адзначыць, што ў фае працуе выязны гандаль ад бара Барысаўскага філіяла, у якім наладжана ўласная вытворчасць папкорна.

– За кожнай справай, як вядома, стаяць канкрэтныя людзі. Вашы віншаванні з нагоды свята і ветэранам працы, і членам калектыву.

– Ад усёй душы хочацца павіншаваць тых, хто ўсю сваю працоўную біяграфію прысвяціў кінавідэапракату і цяпер знаходзіцца на заслужаным адпачынку. У прыватнасці, гэта Соф’я Мікалаеўна Давыдава і Валянціна Мікалаеўна Шахрай, якія адпрацавалі па 41 году, Надзея Сямёнаўна Фаміна – 38 гадоў, Іван Іванавіч Рыбачонак – 30, Валянціна Васільеўна Марока – 29 і Ядзвіга Канстанцінаўна Лябёдка – 27 гадоў. Ім, а таксама ўсяму калектыву жадаю толькі светлых і шчаслівых дзён, здароўя, поспехаў і ўдачы ва ўсіх справах. А нашым верным гледачам напярэдадні Калядаў і Новага года зычу запамінальных сустрэч з новымі цікавымі фільмамі.