– Што гэта азначае, здагадацца няцяжка нават недасведчанаму ў паляўнічых справах, – адзначыў дырэктар Крупскай раённай арганізацыйнай структуры рэспубліканскага дзяржаўна-грамадскага аб’яднання «Беларускае таварыства паляўнічых і рыбаловаў» Сяргей Магіленка. – Апошнім часам ваўкі ўсё часцей і часцей сустракаюцца ў паляўнічых гаспадарках нашай краіны. Гэты грозны звер з’яўляецца носьбітам і перадатчыкам асабліва небяспечных для чалавека захворванняў, у першую чаргу, шаленства. Наносіць ён таксама шкоду жывёлагадоўлі і паляўнічай гаспадарцы. Цяпер колькасць дзікага кабана рэзка скарацілася. А менавіта яны – асноўная ежа для ваўка, апетыт у якога вельмі добры. І таму ўзнікла перадумова для стварэння пагрозы рэзкага зніжэння ліку такіх жывёл, як казуля, алень, лось. Каб колькасць ваўкоў не стала небяспечнай для дзікіх і хатніх жывёл, неабходна праводзіць іх адстрэл. Напрыканцы мінулага тыдня егерам нашай арганізацыі Мікалаем Анапрыенка была здабыта ваўчыца, а праз два дні – воўк і ваўчыца.
Каб даведацца больш падрабязна, як гэта адбылося, мы звязаліся з Мікалаем Мікалаевічам па тэлефоне і пачулі:
– Ля вёскі Калыбанава ў мяне ёсць вышка. І вось, у чацвер гадзін з 19-ці я стаў чакаць з’яўлення ваўчыцы. Каля 2-х гадзін ночы я панадзіў яе вабам (манком), які імітуе крык зайца, і ваўчыца не прымусіла сябе доўга чакаць – праз хвілін пяць яна падбегла, і тут я ўжо не разгубіўся. А літаральна з пятніцы на суботу – ізноў удалае паляванне. На гэты раз я знаходзіўся на другой вышцы – каля вёскі Ламское. У гадзіну ночы павабіў, але ваўкі не адклікнуліся, бо быў вецер. А праз паўгадзіны ўбачыў двух ваўкоў. Такога яшчэ ў мяне не было: можна сказаць, адразу тры здабытыя ваўкі.
Вопытны паляўнічы Мікалай Анапрыенка добра ведае звычкі шэрых драпежнікаў, іх месцы знаходжання, таму і спрыяе яму паляўнічая ўдача.