Аб’яднанне ўзнікла даўно. Яно было створана, каб унесці разнастайнасць у жыццё i, безумоўна, прыносіць добры настрой жыхарам вёскi. Кiруе аматарскім аб’яднаннем загадчыца Прошыцкага сельскага клуба-бібліятэкі Наталля Чартовiч. У яе восем актывістаў: Ганна Бялаўская, Валянціна Багдановіч, Галіна і Юрый Бародкіны, Леанід і Інэса Вашкевічы, Галіна Гурачэўская, Людміла Страленя. Вельмі падабаецца Юрый, які i спявае, i на баяне грае. Увогуле, гэта тыя людзі, якія добраахвотна дапамагаюць сельскаму клубу зрабіць свята ў вёсцы. Яны, як і ўсе, ходзяць на работу, пасля спраўляюцца з хатнімі клопатамі, а ўжо вечарам збіраюцца, каб абмеркаваць бліжэйшыя канцэртныя праграмы. Палова ўдзельнікаў ужо на пенсіі, таму для іх няма нічога лепш, як размаляваць у яркія фарбы творчасці свае будні і быць карыснымі землякам. Яны нават не ўяўляюць свайго жыцця без «Сялявіцы».
Праводзіць святы ім вельмі падабаецца, бо быць бліжэй да людзей – толькі за радасць, а таксама прыемна дзяліцца з iмi часцінкай сваёй душы. Жыццё калектыву разнастайнае. Прымаюць удзел у турзлётах, дажынках, у розных раённых і нават абласных конкурсах. Славяцца вясёлымі пастаноўкамі, пасля якіх глядач атрымлівае запал добрага настрою. Кожны год на свята Масленіцы яны пякуць бліны, а потым частуюць усіх, хто прыходзіць да iх. Любяць выязджаць з падворкам, на якім дэманструюць свае кулінарныя здольнасці, рукадзелле i шмат што iншае. Вельмі прыгожыя рэчы вяжа кручком Інэса Аляксандраўна Вашкевіч. Гэта майстрыха ўсёй вакальнай групе звязала шалі, прычым узор на ўсіх розны.
Жыхары Прошыкі лічаць удзельнікаў аматарскага аб’яднання мясцовымi зоркамі, пастаянна запрашаюць іх на розныя сямейныя святы: дні нараджэння, народзіны, вяселлі. Наталля Андрэеўна Чартовіч расказвае, што і нядаўна іх запрашалі на сямейнае свята ў якасці артыстаў. Там яны паказвалі сцэнкі і спявалі. Калектыў вельмі папулярны і ў жыхароў іншых вёсак. Наведваюць з канцэртамі Калодніцу, Худаўцы, Дубраўку.
У вёсцы большая частка насельнiцтва пажылога ўзросту, i для iх «Сялявіца» арганiзоўвае шмат мерапрыемстваў, дзе кожнаму ўдзяляецца асаблiвая ўвага. Увогуле, аматарскае аб’яднанне абавязкова віншуе са святамі кожнага жыхара вёскі. А калі хто-небудзь па стане здароўя не зможа прыйсці, завітваюць нават дадому.
– Пажылыя людзі вельмі рады, калі мы прыходзім да іх з песнямі і віншаваннямі, – падкрэсліла Наталля Андрэеўна. – Можна нават убачыць на вачах слёзы радасцi, бо для iх гэта сапраўднае свята душы.
Вось, здаецца, невялiкая вёска, дзе жывуць простыя людзi, а жыццё тут пульсуе, запальвае душы і сэрцы. Яны займаюцца справай, якая iм падабаецца. Няхай жа кожны іх дзень будзе светлым, багатым на зямныя радасці, ініцыятывы і натхненне, прыемныя хваляванні за справу, якую яны робяць. Ад усяго сэрца хочацца пажадаць аматарскаму аб’яднанню поспехаў, i каб запал у іх вачах ніколі не згасаў!