Імпрэза адбылася ў дзень ушанавання памяці нашага знакамітага земляка Адама Ягоравіча Багдановіча – педагога, фалькларыста, этнографа, які даў жыццё зорцы беларускай літаратуры Максіму Багдановічу.
Кгніга «Рэ/экспазіцыя. Штрыхі да біяграфіі Максіма Багдановіча» – гэта вынік шматгадовай плённай працы аўтара. У ёй прадстаўлены ўнікальныя знаходкі і новыя штрыхі да партрэта паэта.
– У кнізе расказваецца пра Максіма Багдановіча, яго родных, блізкіх, знаёмых, сяброў, музейныя прадметы, – кажа Ірына Мышкавец. – На выданне кнігі мяне падштурхнуў загадчык музея Міхал Бараноўскі. Мне вельмі важна, каб у кнігі былі чытачы. Яна зацікавіць настаўнікаў, даследчыкаў і ўсіх прыхільнікаў творчасці Максіма Багдановіча. Асноўныя тэмы кнігі – «Жыццё і творчасць», «Вянок», «Радавод», «Кола знаёмых і сяброў», «Музейныя каштоўнасці». Дзень нараджэння Максіма Багдановіча мы адзначаем чатыры разы. Чаму так? Вядома, што нарадзіўся паэт у 1891 годзе 9 снежня па новым стылі. Па старым стылі дата выпадае на 27 лістапада. Нам пашчасціла атрымаць лісты Адама Багдановіча да другой будучай жонкі. Але іх трэба было яшчэ расчытаць. У адным з іх Адам Ягоравіч указвае даты нараджэння сваіх дзяцей. Дзень нараджэння Максіма пазначаны 28 лістапада. Па новым стылі гэта будзе 10 снежня. Я спачатку падумала, што Адам Ягоравіч памыліўся. Сярод іншых лістоў знаходжу з такім зместам: «28 ноября. Сегодня день рождения Максима. Дети будут гулять, после обеда не дадут поспать». Гэта значыць, што Адам Ягоравіч зноў пацвярджае, што Максім нарадзіўся 28 лістапада. А яшчэ з гэтага мы даведваемся пра некаторыя сямейныя традыцыі: дні нараджэння дзяцей святкуюць, а бацька звычайна спіць днём. Вось таму мы святкуем дзень нараджэння Максіма 27 і 28 лістапада, 9 і 10 снежня. Адна з маіх любімых тэм – навучанне Максіма. Ён вучыўся ў гімназіях Ніжняга Ноўгарада і Яраслаўля. Многа таямніц яшчэ застаецца, якія мы і спрабуем раскрыць. Неяк у інтэрнэце я знайшла здымак з надпісам «Яраслаўская гімназія. Выпуск 1911 года». Мне падалося, што адзін хлопчык вельмі падобны да Максіма рысамі твару, прычоскай. Поўнай упэўненасці не было. Тады я вырашыла знайсці фотаздымкі аднакласнікаў Максіма і настаўнікаў, каб параўнаць іх. Фотаздымкі настаўнікаў шукалі праз нашчадкаў. А як быць з гімназістамі? Лагічна, што пасля гімназіі выпускнікі паступалі вучыцца ў вышэйшыя навучальныя ўстановы. Іх на той час было не так і многа. Пошукі выявілі, што ў той год пасля Яраслаўскай гімназіі 24 выпускнікі паехалі вучыцца ў Маскоўскі ўніверсітэт, 10 чалавек сталі студэнтамі Пецярбургскага ўніверсітэта. Тыя, хто засталіся ў Яраслаўлі, пайшлі вучыцца ў юрыдычны ліцэй, які даваў вышэйшую адукацыю. Так мы параўналі фотаздымкі з асабістых спраў студэнтаў з фотаздымкам класа. І, сапраўды, гэта быў клас Максіма.
Ірына Мышкавец расказала, што сапраўдным цудам стала набыццё зборніка вершаў «Вянок» 1913 года з даравальным надпісам аўтара стрыечнай сястры – Веры Кунцэвіч. Кніга захоўвалася ў Ніжнім Ноўгарадзе ў сваякоў паэта. Падчас рабочай паездкі ў гэты горад Ірыне Мышкавец перадаў на часовае захоўванне праўнук Веры Кунцэвіч – Рыгор Бараховіч.
І яшчэ шмат цікавых фактаў з біяграфіі Максіма Багдановіча даведаліся ўдзельнікі сустрэчы. Пра іх можна прачытаць у кнізе Ірыны Мышкавец.
Вучні гарадской СШ № 3 падзяліліся сваімі ўражаннямі:
– З урокаў літаратуры мы ведаем, што Максім Багдановіч мала пражыў, у яго выйшаў адзін зборнік. Сёння мы ўзбагацілі свае веды пра творчае і насычанае рознымі падзеямі жыццё паэта.
– Цікава было даведацца, што паводзіны Максіма падчас вучобы ў гімназіі былі далёкія ад прыкладных, ён неаднаразова наказваўся. Але гэта не перашкодзіла яму стаць вядомым чалавекам.
– Сустрэча з Ірынай Вітальеўнай Мышкавец была вельмі пазнавальнай. Яна так цікава расказвала пра Максіма Багдановіча. Гэта стала вялікім стымулам наведаць музей у Мінску.
Во вторник, 8 июля, с 9.00 до 10.00 состоится прямая телефонная линия с главным врачом УЗ «Крупская ЦРБ» ЛЕОНОВИЧ Екатериной Михайловной. 
