Спявалі маленькія феі і анёлы, якія шчыра радаваліся святам, якія ідуць, услаўлялі Раство і чысты снег, што іскрыцца і кружыць у паветры. 

Новы год да нас імчыць! І гэта цудоўна. З дапамогай чароўнай зоркі героі казкі – дзяўчынка і яе бабуля – пераносіліся ў розныя краіны свету. Гэта вельмі лёгка, бо час зараз такі – перадсвяточны, чароўны. У падарожжы бабуля расказвала малой пра тое, чым знакамітая ў музычным накірунку тая незнаёмая зямля. А затым на сцэне з'яўляліся сапраўдныя артысты, і ў зале, змяняючы адна другую, гучалі цудоўныя мелодыі далёкіх краін.

Разам з бабуляй і ўнучкай гледачы паслухалі ірландскія песні, скандынаўскія жарты, пачулі, як гучыць валынка, пакаталіся на вясёлай каруселі. Яны прагуляліся па вуліцах Лондана і паслухалі, як іграюць там на скрыпцы і гітары знакамітую Yesterday вулічныя музыканты. Фартэпіяна і саксафоны пад гарачыя рытмы Tequila перанеслі іх у Мексіку.  А лірычная мелодыя гісторыі кахання вядомага француза Фрэнсіса Лэя прагучала нечакана, пранікнёна ў выкананні фартэпіяна і цымбалаў і заслужыла «брава!»

Зала дружна падпявала вясёлым рускім народным песням. А калі ж падарожнікі вярнуліся на Беларусь, то, здаецца, кінуліся б у пляс, каб дазваляла месца. «Ці трывалыя сцены ў гэтай хаце?» – запыталася бабуля. «Трывалыя!», – уголас адказалі ўсе. І пырскнулі ўсімі фарбамі і пералівамі беларускія народныя, калядныя песні, прыгаворкі і жарты, якія скончыліся гучнымі апладысментамі і падарункамі «казе».

Амаль дзве гадзіны незвычайнага падарожжа праляцелі незаўважна, на крылах натхнення. А на заканчэнне яго ўдзельнікі нібы праімчалі на санках пад вядомую Jingle Bells. 

Дзеці і дарослыя разыходзіліся ў святочным настроі. Было бачна, што ўсе задаволены. І педагогі, якім давялося добра папрацаваць, каб навучыць казачных музыкантаў і спевакоў. І малыя, якіх заслужана ўхвалілі гучнымі апладысментамі. І іх бацькі – з гонарам за сваіх юных артыстаў.