У свята Богаяўлення веруючыя ўспамінаюць, як Хрыстос прыйшоў прыняць хрышчэнне ад Іаана Прадцечы. Прарок, які прадказваў прыход Збавіцеля, заклікаў людзей да пакаяння і здзяйсняў акунанні ў водах ракі Іардан. Падчас Хрышчэння Гасподняга з нябёс у выглядзе галуба сышоў Святы Дух і раздаўся голас, які паведаміў, што Хрыстос – Сын Божы. Троіца – Бог-Айцец, Бог-Сын і Святы Дух – з’явілася ва ўсёй сваёй паўнаце. У памяць аб гэтай падзеі ў свята Хрышчэння здзяйсняецца Вялікае водаасвячэнне. Богаяўленскую святую ваду называюць Вялікай агіясмай – святыняй. П’юць нашча з глыбокай пашанай і малітвай, акрапляюць дамы.

Па традыцыі, на Хрышчэнне асобныя акунаюцца ў іардань – палонку ў форме крыжа, якая робяцца на вадаёмах. Такая палонка была высечана і на рацэ Бобр ля гарадской лазні. У мінулы чацвер многія жыхары горада і яго госці прыйшлі сюды, каб папрысутнічаць на гэтым таінстве. Удзел прыняў і намеснік старшыні райвыканкама Андрэй Вараб’ёў. Тут жа дзяжурылі супрацоўнікі РАНС, «хуткая дапамога», прадстаўнікі КУП «Жылцеплабуд».

Перад тым, як пачаць галоўны абрад Вадохрышча, благачынны Крупскай акругі, настаяцель храма Свяціцеля Мікалая Цудатворца пратаіерэй Мікалай Гмір расказаў аб тым, што акунацца ў іардань на Хрышчэнне – традыцыя, якая не мае сакраментальнага значэння. Але жаданне чалавека ў любым выпадку павінна быць духоўна ўсвядомленым. Акунацца ў святую ваду неабходна з адпаведным настроем, з верай у сілу Божай ласкі. Перад акунаннем трэба абавязкова прачытаць малітву, а перад уваходам у ваду – перахрысціцца. Каб ад купання ў іардані была карысць, чалавек павінен на працягу года хадзіць у царкву, шчыра маліцца, рэгулярна спавядацца і прычашчацца.

І ўсе сталі відавочцамі, як асобныя людзі бясстрашна акуналіся ў вадохрышчанскую «купель», сцвярджаючы, што гэта вада і дух умацоўвае, і арганізм ачышчае. Мяркуючы па іх тварах, у ёй было зусім не холадна. Тым больш, што на беразе чакала гарачая гарбата, якую прапаноўвалі жадаючым валанцёры Крупскай раённай арганізацыі Беларускага таварыства Чырвонага Крыжа.