У святочным мерапрыемстве бралі ўдзел шаноўныя госці: старшыня Крупскага райвыканкама Ігар Часнок, дэпутат, гістарычна першы пасол Чэшскай Рэспублікі спадар Йіржы Карас, загадчык кафедры жывапісу Беларускай акадэміі мастацтваў Уладзімір Масленнікаў, мастак, член Беларускага Саюза мастакоў, педагог Беларускай акадэміі мастацтваў Павел Масленнікаў, дырэктар кніжнага салона Ала Змяёва, калекцыянер карцін Юрый Кіркораў, арганізатар і аўтар работ выставы «140», мастак, член Беларускага Саюза мастакоў, супрацоўнік «Грамадства чэшска-беларускага сяброўства», куратар GalerіaKARAS Аксана Аракчэева.

Прысутныя на выставе пачулі цікавы аповяд аб творчай дынастыі Аракчэевых, аб жыццёвым і творчым шляху Барыса Уладзіміравіча, аб яркім следу, які ён пакінуў у гісторыі мастацтва і адукацыі Беларусі і на культурнай прасторы Крупшчыны ў прыватнасці. 

– Барыс Уладзіміравіч, яго тры дачкі, унукі – гэта творчая дынастыя мастакоў Аракчэевых вядома далёка за межамі нашай краіны, – гаварыла навуковы супрацоўнік галерэі Таццяна Бондар. – А ў нас, жыхароў Крупшчыны, свой, асаблівы, гонар: гэта і дзесяцігадовае цеснае супрацоўніцтва з мастакамі, і больш за дзясятак перададзеных у дар мастацкай галерэі работ жывапісу і графікі, і, нарэшце, прысваенне галерэі імя Барыса Аракчэева.

Шмат было расказана аб яго дачцэ, таксама знакамітым мастаку Аксане Аракчэевай, якая застаецца верная традыцыям рэалістычнай школы жывапісу. Яе работы захоўваюцца ў фондзе Саюза мастакоў Рэспублікі Беларусь, у музеі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Мінску, у Літаратурным музеі М. Багдановіча, у галерэях і прыватных калекцыях Расіі, Польшчы, Чэхіі, Італіі, Нарвегіі, Сербіі, ЗША, Ізраіля, Канады. У фондах Крупскай мастацкай галерэі сёння знаходзяцца работы партрэтнага жанру, а таксама жывапісныя палотны «У майстэрні. Раніца» і «Акенца. Крупкі».

А вось аб тым, што карціны Барыса і Аксаны Аракчэевых палюбіліся крупчанам, сведчаць шматлікія запісы ў Кнізе водгукаў і далейшыя выступленні гасцей выставы.

– Адметна, што сённяшняя падзея праходзіць у Дзень яднання народаў Расіі і Беларусі, – зазначыў старшыня райвыканкама Ігар Часнок. – І гэта падзея знакавая: мы адкрываем выставу і выносім рашэнне аб прысваенні мастацкай галерэі імя Барыса Аракчэева. Называем яе імем чалавека, які нарадзіўся ў Расіі, жыў у Беларусі, пісаў гісторыю не толькі Расіі, але і Беларусі, беларускага народа, беларускай дзяржаўнасці, беларускай сучаснасці і будучага. Самае галоўнае – чалавек пісаў славянскую гісторыю, гісторыю славян – самага вялікага народа, які ёсць і будзе ў вяках. І калі паглядзець на карціны Барыса Аракчэева, то нельга не заўважыць тую духоўнасць і лёгкасць, з якой яны напісаны. Трэба сказаць, што так пісаць можа чалавек з вельмі тонкай душой, які на самой справе не проста наносіў на палатно тое, што бачыў, а ён перадаваў кавалачак сваёй душы, праз сябе праганяў частку жыцця, той гісторыі, той мясцовасці нашай Беларусі, якую бачыў.

Далей Ігар Мікалаевіч адзначыў вялікую заслугу Аксаны Аракчэевай у тым, што яна як мастак захацела захаваць, падарыць, пакінуць спадчыну свайго бацькі і зрабіла гэта, уручыў рашэнне раённага выканаўчага камітэта аб прысваенні мастацкай галерэі імя Барыса Аракчэева, падзякаваў за веру ў мастацтва, у культуру, за пройдзены нялёгкі шлях, за настойлівасць у дасягненні пастаўленай мэты.

Добра ведаў Барыса Аракчэева і гістарычна першы пасол Чэшскай Рэспублікі спадар Йіржы Карас, які падчас свайго выступлення сказаў:

– Мне даводзілася арганізоўваць шмат выстаў розных мастакоў у Чэхіі і Беларусі. Барыс Аракчэеў часта выстаўляўся ў нас, і мы лічым яго адным з лепшых мастакоў Беларусі. І такім чынам, праз гэтага чалавека і праз іншых мастакоў, якія выстаўляліся ў Чэхіі, нашы грамадзяне пазнаюць Беларусь як цудоўную краіну, пазнаюць яе непаўторную прыроду, якую можна ўбачыць на палотнах Барыса Аракчэева. Я ганаруся, што прысутнічаю на адкрыцці выставы, і спадзяюся, што мастацкую галерэю будуць наведваць многія і многія людзі.

Падчас свята прысутныя чулі прыемныя ўспаміны пра Барыса Аракчэева ўсіх гасцей, што прыехалі ў Крупкі. Яны адзначалі яго душэўнасць, клопат пра сваіх дачок, яго адносіны да студэнтаў. Цёплыя словы гучалі і ў адрас Аксаны Аракчэевай. Маўляў, такая маленькая жанчына, а можа рабіць такія вялікія справы.

Перапоўненая эмоцыямі, Аксана Барысаўна таксама не стрымлівала свае пачуцці:

– Я доўга ішла да гэтага, і мне было б намнога лягчэй, калі б жыў мой тата. Самае галоўнае, калі мастацтва застаецца ў творах. І цяпер ужо я нясу адказнасць за ўсё і буду працаваць за дваіх, старацца, каб мае творы былі вышэйшага ўзроўню. І сёння разам з татавымі я выстаўляю напісаныя мною партрэты. У гэтай галерэі я пакідаю сваё сэрца, дару кнігу, якую тата, на жаль, не ўбачыў, і яшчэ чатыры сваіх творы.

Усе засталіся ў захапленні ад экскурсіі, якую правяла Аксана Барысаўна па выставе «140». Чаму менавіта такая лічба? Аксане Аракчэевай споўнілася 52 гады, а яе бацьку Барысу Аракчэеву (ён пайшоў з жыцця два гады таму) было б 88. І гэтай вясной ім абодвум – 140. 

Фота Аляксандра БУДЗЬКО.