Менавіта такая палонка ў драўляным абрамленні была высечана і на рацэ Бобр ля гарадской лазні. І ў пятніцу, 18 студзеня, у пасляабедзенны час асобныя жыхары горада і яго госці прыйшлі сюды, каб папрысутнічаць на гэтым таінстве. Тут жа дзяжурылі супрацоўнікі РАУС і РАНС, «хуткая дапамога».
Перад пачаткам галоўнага абраду Вадохрышча благачынны Крупскай акругі, настаяцель храма Свяціцеля Мікалая Цудатворца пратаіерэй Мікалай Гмір гаварыў аб тым, што акунацца ў Іардань на Вадохрышча – традыцыя, якая не мае сакраментальнага значэння. Жаданне чалавека ў любым выпадку павінна быць духоўна ўсвядомленым. Акунацца ў святую ваду неабходна з адпаведным настроем, з верай у сілу Божай ласкі. Перад акунаннем трэба абавязкова прачытаць малітву, а перад уваходам у ваду – перахрысціцца.
І прысутныя сталі відавочцамі, як некаторыя людзі бясстрашна акуналіся ў вадохрышчанскую «купель», сцвярджаючы, што гэта вада і дух умацоўвае, і арганізм ачышчае. Тым больш, што на беразе іх чакала гарачая гарбата, якую прапаноўвалі жадаючым старшыня Крупскай раённай арганізацыі Беларускага таварыства Чырвонага Крыжа Алена Смірнова і сакратар раённага савета ветэранаў Ала Сліборская.
Час ад часу чуліся рэкамендацыі, што разагрэцца трэба да акунання і пасля таго, як выкупаліся. Тады ўсё будзе і ў задавальненне, і на здароўе. Гэта многія раілі, згодна ўласнага вопыту. І тым, хто толькі раз у годзе на Хрышчэнне акунаецца ў палонку, і тым, хто збіраецца загартоўвацца пастаянна.
Вось што сказаў, у прыватнасці, жыхар горада Вадзім Бураў: «Адчуванне незабыўнае. Як выйдзеш з вады, цела крыху пашчыпвае, але хутка гэта праходзіць. Самі бачыце, на холад ніхто не скардзіцца, бо лічаць, што вада валодае цудадзейнай сілай, духоўна ачышчае і даруе здароўе».